Reisblog van Sicilië rondreis juni 2018

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis even virtueel te beleven.

Je vindt hier deverhalen en foto'sen via de kaartweet je altijd precies waar we ons bevonden en waar we zijn geweest!

Meer informatie mag je altijd vragen.

Leuk dat je even virtueel met me meereist! Vertel me jouw ervaringen van Sicilië als je wilt.

Groetjes,

Jolande

Terug naar Catania

Na de heerlijke nagerechtjes met Limoncello en de capuccino's komt er een eind aan onze reis maar niet voordat we de dag door hebben gebracht in de omgeving van Catania.

We proberen nog een keer om naar boven te kunnen op de Etna maar wederom is het weer boven op de top te bewolkt waardoor er geen uitzicht of veilige tocht naar boven mogelijk is. Michel is zichtbaar teleurgesteld, zelf vind ik het ook wel jammer maar ik heb ook hoogtevrees dus zo heel erg vind ik het ook niet al had ik wel heel graag de kraters gezien. Maar als het niet veilig is dan ga ik liever niet naar boven. Ik heb in Frankrijk al eens boven op een bergtop heel slecht weer met onweer meegemaakt en dat was een eens-maar-nooit-weer ervaring waar ik als kind heel bang ben geweest op de Puy de Dome.

We besluiten langs de kust te rijden om diverse dorpjes te bezoeken. We treffen echter zwarte lavastranden en zwarte blokken aan. Deze zijde van het eiland is duidelijk overstroomd door lava en alles is zwart aan de kust. Zelfs een zwart kasteel op een rots in de zee.

We stoppen in een dorpje en drinken wat. Wederom een bloedhete dag. De temperatuur is deze week flink opgelopen in Sicilië en de onweersbuien die af en toe binnen drijven maken het benauwd warm. De kustroute is wel aardig maar veel grond aan de kust is afgehekt en prive property van beach clubs, luxe ressorts en andere bedrijven die een willekeurige toerist niet toelaten op hun grondgebied. Openbare strandjes konden we hier niet vinden dus we rijden uiteindelijk maar door een nogal verlaten winkelcentrum wat ook zijn beste tijd gehad heeft.

We vervelen ons een beetje omdat we vanavond om 22 uur pas terugvliegen en we ons maar een beetje moeten vermaken in deze regio. We durven Catania niet goed in omdat we begrepen hebben dat het er ook goed druk kan zijn net als in Palermo. We overwegen nog even om in de plaatselijke IKEA te gaan eten maar laten dat idee maar varen en leveren uiteindelijk onze huurauto maar in. We eten wel wat op het vliegveld wat nog best groot is voor zo'n plaatselijk vliegveld. Het wordt weer een pizza punt en een canoli. We hebben voorlopig genoeg pizza en pasta op en snakken naar wat Hollandse kost.

Uiteindelijk vliegen we laat terug naar Amsterdam. We zijn moe maar voldaan. Als we eindelijk aankomen op Schiphol moet ik nog een uur door het donker om half drie in de nacht terugrijden. Een hele uitdaging om wakker te blijven maar we zetten de airco aan en de radio wat harder. Michel blijft voor de zekerheid ook wakker zodat ik niet in slaap val achter het stuur.

Om vier uur in de ochtend komen we thuis. De hond blaft verbaast onze zoon wakker die ligt te slapen en is dolblij dat we er weer zijn. We duiken gauw ons bed in voor de rest van de 'nacht'... het wordt alweer licht in Nederland. Slaap lekker! Droom zacht van verre stranden, wuivende palmen, lieve dorpjes in de gloeiende zon met mooie tempels en kerken.. het zoute koele water en heerlijk Italiaans ijs.

Het lieflijke stadje Siracusa.. als kers op de taart

Het schattige stadje Siracusa mag je niet overslaan als je op Sicilië bent. Vooral het schiereiland is een bijzonder mooi oud stadsgedeelte met een indrukwekkende haven en leuke marktjes, restaurantjes, kerkplein en baaitjes. Neem de moeite om je auto buiten het schiereiland te parkeren en loop over de brug naar het oude stadscentrum.

Je loopt langs de bootjes en komt dan in het oude stadsgedeelte waar je leuke straatjes en pleintjes hebt. We kochten een kilo donkere kersen op de markt en gingen onder de bomen aan de kade ze samen oppeuzelen. Heerlijk. Hier zagen we van die zwerfkatjes die hoogzwanger om eten bedelde maar ik kon ze niet verleiden tot een stukje pizzakorst wat ik inmiddels in mijn handtas bij had voor de vele zwerfdieren die je hier toch nog wel tegen komt. Het meest verdrietige vind ik toch wel de honden die je af en toe ziet lopen. Duidelijk zonder baas, verwaarloost en hijgend door de straten of langs bergweggetjes. Als dierenliefhebber breekt je hart hier wel eens.

We doen ons tegoed aan de verse producten die Sicilië te bieden heeft. Heerlijk fruit maar ook fruittaarten bij het ontbijt vreemd genoeg. We lopen door het historisch centrum op zoek naar de kerk, vijver en fontein. We vinden ze  uiteindelijk alle drie. Naast de kerk ligt de Minerva straat.. dat vind ik wel bijzonder natuurlijk ;)

Het is vandaag echter ook weer erg warm en Siracusa ligt het meest zuidelijkst van de vele dorpjes en steden en kan warme wind van de Sahara aangevoerd krijgen. Het was hier ook het warmst van Sicilië maar gelukkig kon je aan de zijkanten van het schiereiland in de schaduw wat genieten van een zeewindje. Factor 30 tot 50 is hier wel een aanrader want de zon is intens.

Grote cruiseschepen leggen hier aan voor een dagje Siracusa. Dat kan wel wat drukte geven. We beginnen een beetje moe te worden van deze intensieve rondreis en we doen het vandaag rustig aan. Het is ook drukkend warm en we ontkomen deze keer in de avond niet aan fikse onweersbui. Voor het eerst deze vakantie want tot nog toe hadden we de buien elke keer achter ons kunnen laten.

Gelukkig klaart het daarna alweer snel op en is de stad weer gezellig druk. De mensen komen in de avond de straat op om met elkaar te eten en te drinken. Je kan merken dat het vrijdag is. De mensen zijn vrij en lijken te vieren dat het weekend is. Ze zijn ontspannender en vriendelijker dan doordeweeks wanneer ze enkel haast lijken te hebben en weinig geduld met je hebben. 

Door naar Agrigento

We kruisen wederom het driehoekig eiland Sicilië over naar weer een andere zijde. Deze keer aan de westkant die richting Tunesië in Afrika uitkijkt. Niet dat je daar veel van ziet. Agrigento is het reisdoel en meteen worden we getroffen door het prachtige hotel wat hier op ons wacht. Wat een luxe na het toch wel heel wat mindere hotel in Palermo. We hadden hier het mooiste hotel van onze reis.

Helaas vertelt Sunweb je pas bij aankomst welke hotels je krijgt en dit is een plaatje. Het hotel in Palermo was ondermaats en lag in de verkeerde wijk maar dit hotel was als een oase in de woestijn. Agrigento is beroemd om zijn tempels in de tempelvallei die we maar gelijk bezocht hebben omdat we nogal vroeg aankwamen omdat we zo vroeg mogelijk, voor de drukte, uit Palermo weg wilden.

Ook hier hadden we geluk met het weer want achter ons, nadat we de bergen waren overgestoken, doemden grote regenwolken op en gaf het forse buien in het binnenland, waar we nog zojuist doorheen gereden waren. We waren ze net weer ontsnapt en kwamen aan in zonnig Agrigento. De zeewind hield de buien achter de stad en dit gaf een geweldig mooie wolkenlucht boven de stad.

Al snel vonden we de heuvelrug met de tempelresten en na een veiligheidscontrole en ticketrij konden we hier de historische site bereiken. Wat een bijzonder gebied waar je dan doorheen loopt. Hoog op de heuvelrug (het is helemaal geen vallei) kijk je uit over Agrigento aan de ene zijde en de heuvels en de zee aan de andere zijde. De heuvelrug is bezaaid met tempelcomplexen en tempelresten uit de Griekse tijd.

Deels zijn tempels en beelden bewaard gebleven doordat ze hergebruikt werden door de katholieke kerk die ze ombouwden van Griekse tempels voor Hera en Heracles naar katholieke gebedsplaatsen. Andere tempels zijn vernietigd door veroveraars en aardbevingen. Een deel is opgegraven en sommige pilaren zijn weer overeind gezet. Icarus ligt in ieder geval voor een tempel op de grond na zijn tocht waarbij hij te dicht langs de zon is gevlogen, zoals de mythe ons doet geloven.

De meeste mensen schijnen niet door te hebben dat er nog een andere weg terug is langs de schuine helling, die je langs de graven en grafkelders voert. Je loopt onder een boog van klimplanten, die je wat schaduw bieden. Een welkome afwisseling.

Onderweg komen we langs een prachtige villa, een heerlijk restaurant barretje en een oude olijfboomgaard. Het is weer een bloedhete dag en we zoeken in de namiddag een nabijgelegen zandstrandje op om te gaan zwemmen. Dit vonden we onderaan de voet van de heuvels in het dorpje San Leone.

Vanaf de hoteltuin heb je uitzicht op de tempels en kan je genieten van een wijds uitzicht over de omgeving. Dat is wel leuk om daar de zon onder te zien gaan.

Palermo de hoofdstad van de maffia

We komen aan in Palermo. Wie ooit in Rome is geweest is wel wat gewend als het gaat om het verkeer. Chaos..complete chaos. Zo ook in de hoofdstad van Sicilië. Italianen zijn heethoofden in het verkeer. Waar je een tweebaansweg hebt maken zij er gewoon vierbaans van. Scooters schieten links en rechts langs je heen. Parkeerplaatsen zijn doorgaans niet te vinden en dubbelparkeren is ze ook niet vreemd om vervolgens luid toeterend je ongenoegen te uiten over je medeweggebruiker.

Palermo is zo'n stad waar je beter niet zelf kan autorijden als het niet hoeft. Jammer genoeg moesten wij wel want een van onze hotels lag dus midden in Palermo. Dit was het meest stressvolle moment in onze vakantie. Palermo in en uitrijden zonder krassen, deuken of een scooter aan te rijden. Het hotel had een paar kettingen voor zijn stoep geregeld waar je dan achter mocht staan en waar je dan nog 12 euro per dag extra af mocht tikken om je auto er te 'mogen parkeren'. Alsof het hun prive parkeerplaats was terwijl je auto gewoon aan de straat kant stond. Het hotel stond in een achterbuurt in het havengebied en het was er alles behalve gezellig. Er was slechts 1 nooduitgang en die zat naast de lift (er moest dus geen brand uitbreken want je kan nergens heen).

Palermo op zich is een stad die rijk is aan cultuur en mooie gebouwen. En als je een Godfather fan bent dan heb je in het bovenste plaatje al vast de trappen van het grote theater herkent waar de laatste dodelijke schietpartij in deel III plaats vond. Het theater Massimo. Daaronder een plaatje van een ander theater Garibaldi.

Om onszelf niet meer bloot te stellen aan toeterende en boze Italianen, besluiten we de Hop on Hop of bus te nemen. Het is wel wat prijzig maar dan heb je tenminste even geen zorgen over druk verkeer en kan je ongestoord genieten van de verhalen over de stad met je oortjes terwijl je rondgereden wordt langs alle plekjes die de moeite waard zijn. We stappen uit bij de grote kathedraal. Hier in dit gebied is veel te beleven.

De kathedraal is in diverse eeuwen gebouwd en kent veel verschillende bouwstijlen van verschillende veroveraars van Sicilië. Moorse, Arabische, Normandische, Byzantijnse en Barokke bouwstijlen wisselen elkaar af. Hier en daar wat katholieke heilige beelden, een Islamitisch koranvers en een gotische toren maken het af.

De kerk is van binnen minstens net zo mooi als van buiten en je kan er gewoon binnenlopen. Er zitten veel terrasje en een voetgangersgebied rondom de kerk. Dat is wel even een verademing van het drukke verkeer in Palermo (letterlijk).

We zien prachtige plafondschilderingen, een zilveren sacristie, marmeren doopvonts en wijwater kelken en mooie beelden, schilderijen en oosterse invloeden. De kerk is enorm groot en lekker koel van binnen. Als we weer buiten staan gaan we een mooi stadspark in.

Sicilië kent veel tropische planten zoals palmbomen, yucca's en cactussen. Het is er erg warm in de lente en zomer. We wandelen een stuk de stad door in de autoloze straten die het centrum rijk is. We slenteren over marktjes en eten wat in een eettentje. We drinken verse vruchtensappen die je hier in overvloed vindt en natuurlijk genieten we van versgemaakt ijs. Bacio gelato is mijn favoriet. Het smaakt naar Nutella of die gouden balletjes van Ferrero Rocher.. heerlijk.

We lopen langs de Quattro Canti (vier hoeken verkeersplein met grote gevels vol met beelden) en bezoeken een fontein die omgeven wordt door gebouwen die volgens mij al even geen onderhoud meer gehad hebben. Dat zie je wel vaker in Palermo. De stad is vol cultuur en prachtige gebouwen maar hier en daar behoorlijk verwaarloosd. Het schijnt dat EU geld voor wegen en culturele gebouwen met regelmaat in corrupte zakken en maffiahanden beland.

Restaurants, hotels en andere goedlopende zaken moeten schijnbaar nog steeds de Pizzo betalen (beschermingsgeld aan de maffia). De Italiaanse maffia heeft nog steeds een stevige greep op het eiland maar daar merk je als toerist niets van. Ze laten ons met rust want we brengen immers geld in het laatje. Je krijgt ze niet te zien of te spreken en dat is maar beter ook. We genieten van een drukke stad maar zijn toch wel weer erg blij als we haar de volgende dag mogen verlaten voor Agrigento aan de andere zijde van de driehoek.

We eten 's avonds in een apart restaurantje waar ze elke maaltijd tot een bal verwerken. Of je nou macaroni, biefstuk of pizza besteld, het is rond. Ik vond het wel een aparte ervaring in Polpelteria wat zoiets als gehaktbal betekent.

Ondanks de vreemde vorm was het wel heel erg lekker trouwens. Je kan hier gerust gaan eten. De tent wordt door enkel mannen gerund maar het is een goede kok ook al is de entourage wat hoekig, koud en kil. Een vrouwelijke touch met planten en textiele vormen zou hier wel wat gezelligheid brengen trouwens.

Door het Nebrodi gebergte naar Cefalu

We reizen vandaag door naar de andere kant van het eiland en volgens onze reisbeschrijving zou je een tocht door het Nebrodi gebergte toch echt niet moeten missen, dus we koersen op Randazzo aan. Een stadje ten noorden van de Etna in het binnenland.

Het stadje is wel aardig.
Je vindt er wat winkeltjes en een zwarte basiliek die geheel is opgebouwd uit lavablokken van de Etna. Wel bijzonder om te zien zo'n zwart gebouw. Vanuit Randazzo begint het aan de overkant van de brug het Nebrodi gebergte. Een ruig landschap met bergtoppen en bossen. De moeite waard!

Het weer zit weer mee vandaag maar de Etna ligt nog steeds in een dik pak wolken dus we kunnen wederom niet naar boven. Vandaar dat we maar doorreizen vandaag naar onze volgende bestemming, de hoofdstad Palermo. Maar niet voordat we het mooiste badplaatsje Cefalu gezien hebben natuurlijk.

Onderweg komen we nieuwsgierige ezeltjes tegen en hier en daar een plaatselijke tractor of vrachtwagen. Deze wegen door de bergen zijn opvallend rustig te noemen. Er is niet veel verkeer dan wat toeristen en een plaatselijke bewoner. De route is prachtig!

En na een aantal uren rijden komen we in het prachtige badplaatsje Cefalu aan met zijn brede boulevard en zachte zandstrand. Deze keer geen kiezels en rotspartijen aan de kust maar een heerlijk strand waar je kan genieten van de zon, zee en het water. Het is bloedheet vandaag. Eigenlijk geen weer om te wandelen wat wel jammer is want Cefalu schijnt een van de mooiste dorpjes van Sicilië te zijn maar de hitte weerhoudt ons van een lange wandeling vandaag in een broeiierig stadje. We blijven aan de boulevard en lunchen hier met pizza. Het stadje strekt zich dromerig uit in een ronde baai en kent van die authentieke Italiaanse huisjes, straatjes en pleintjes.

De Etna Noordzijde

Vandaag gaan we ervoor. We gaan de Etna van dichtbij bekijken. Onze dochter Maaike roept over de Whatsapp: Niet naar de vulkaan gaan! Ze vind het maar niets dat we een actieve vulkaan gaan bezoeken maar ik vind het geweldig leuk. De Etna staat er erg rustig en vredig bij. De dag begint qua weer prachtig maar helaas ging dat veranderen.

We rijden een klein stukje terug naar de Catania regio want de Etna ligt in de regio Catania. Gelukkig zitten we er niet ver vandaan. In de verte zien we de top met de bekende rookpluim. De Etna heeft inmiddels vijf kraters waarvan de nieuwe zuid oostkrater de nieuwste en actiefste is. De Etna zakt langzaam richting de grote stad Catania. Deze stad is een paar honderd jaar geleden ernstig getroffen door een lava uitbarsting van de Etna en nu neemt die dreiging ook weer toe. De berg zakt naar Catania richting zee en de nieuwe zuidoost krater is daar het recentste bewijs van. Die ontstond na de laatste grote uitbarsting in 2009 waarbij de zuidoost helling openscheurde en er een nieuwe krater lava spuwde. Inmiddels heeft deze krater de berg alweer hoger gemaakt maar beweegt de berg zich steeds meer richting Catania en de zee.

We besluiten de Noord route te nemen en dat bleek een goede beslissing want het was in dit dal nog prachtig weer. We konden de Etna bordjes Nord volgen via Linguaglossa. Je rijdt dan een prachtige route waarin je de vulkaan steeds dichter nadert en uiteindelijk door een groot kastanjebos rijdt op de slingerende Maraneve route. Deze prachtige bosroute laat je de berg oprijden door dennenbossen en steeds verandert landschap. Op een goed moment kom je op een reusachtige splitsing waar je de afslag Piano (verdieping) Provenzana kan nemen. Hadden we die maar gelijk genomen die dag... (daarover meer later).

We rijden langs woeste gestolde lavastromen van de grote uitbarsting van 2002. Het ligt er nog vers alsof het vorig jaar was. De krullen en scherpe randen met weinig begroeiing verraden de jonge leeftijd van deze lavastromen die je overal langs de route telkens weer tegenkomt. Indrukwekkende lava velden afgewisseld in kleuren en korstmossen als je hoger in het landschap komt. Het wordt steeds kouder naarmate je hoger komt en een jas en lange broek zijn wel een aanrader als je echt omhoog wilt gaan. Evenals goede loopschoenen.

Al snel zakt de temperatuur naar de 15 graden en hoe hoger we komen, hoe kouder het wordt. We komen boven de boomgrens en het is hier heerlijk koel. We besluiten naar de zuidzijde door te rijden via Milo en Zafferena. We hadden gelezen over een kabelbaan naar boven en we gaan kijken of dit gaat lukken. We zien namelijk steeds meer wolken de top bedekken en naarmate we verder rijden (je bent zo een uur kwijt in deze bergachtige omgeving), hoe donkerder en dreigender het weer wordt. We zien al snel dat de top vol mist en wolken hangt en besluiten terug te keren naar Piano Provenzana omdat het daar aan de noordzijde wel goed weer was.

Terug aangekomen op de grote splitsing nemen we de rechter afslag. Ook hier pakken wolken zich samen en we rijden omhoog naar de voet van de vulkaan. We treffen daar een redelijk verlaten wintersportgebied aan met een restaurant annex skihut en een station waar gidsen zijn en je met 4x4 wiel aangedreven busjes naar boven naar de kraters kan. We willen graag de 3300 m tour boeken van twee en half uur maar helaas, deze wordt vanmiddag gecanceld. De tour die onderweg is, is ook onverrichterzake terug naar beneden aan het komen want de wolken zijn te dik, het wordt gevaarlijk op de berg. Misschien morgen??

We bewonderen het woeste landschap wat we hier bij de voet van de vulkaan aantreffen. Bomen die als kale luciferhoutjes zijn afgebroken en zijn meegesleurd in de lavastromen laten een verraderlijk verleden zien waar ze hebben moeten wijken voor vurige natuurkrachten.

De lava flow map komen we bij diverse schuilhutten onderweg tegen. Hij laat duidelijk zien waar de recentste lavastromen zijn geweest die we onderweg zijn gepasseerd. Het is bijzonder om zo dichtbij een vulkaan te zijn en alles in werkelijkheid te aanschouwen en gewoon in de lavavelden te lopen. Het is wel raadzaam om niet alleen deze bergen in te trekken, richting de top. De lava velden zijn verraderlijk scherp, ruig en woest. Je moet de weg kennen om hier veilig doorheen gaan. De gewone asfaltwegen kun je gerust zelf rijden die zijn goed te doen. Je kan je hiermee een dure excursie uitsparen als je zelf een auto hebt.

We verlaten de Etna en bewonderen haar later op de avond vanuit een restaurantje op de kaap in Taormina. De top is dan weer wolkenvrij en de rookpluim is weer zichtbaar. Helaas zijn er geen avondexcursies maar we genieten tijdens een heerlijk diner voor twee buiten op de kaap van de pracht van de vulkaan.

De Alcantara kloof en de tropische tuinen

Nadat we de Etna verlaten hadden gingen we op weg naar een nog een prachtig natuurpark. De Alcantara kloof. Het is even zoeken maar als je Gole Alcantara in je navigatie systeem toetst (of Google Maps) dan kom je wel aan op de bestemming.

Boven aan de kloof is een kassa en kan je twee soorten kaartjes kopen. Je kan kiezen voor een combikaartje met tropische tuin waarbij je gratis gebruik mag maken van de lift naar beneden in de kloof en waarbij je uitzichtpunten hebt van boven in de kloof met een bezoek aan de tropische tuin. Of het goedkopere kloof kaartje waarbij je met trappen in de kloof mag afdalen om pootje te baden.

Ik was niet erg onder de indruk van de tropische tuin. Die stelde niet zoveel voor. Vrij kaal en weinig te beleven. Ik heb mooiere stadsparken gezien in Sicilië dan deze tropische tuin. De uitzichtpunten in de kloof zijn mooi maar de trappen telkens op en af in de tropische tuin, is best vermoeiend. Vooral als het heet weer is, is het een uitputtingsslag, vond ik.

We waren daarom wel erg blij met het armbandje wat ons toegang gaf tot de lift die inbegrepen was bij het duurdere toegangsticket. Dat scheelde een hoop trappen en we kwamen al gauw in de kloof zelf uit. Schitterend! De bijzondere vorm van basalt? vorming in de kloof is prachtig. Waterschoentjes zijn hier wel aan te bevelen als je wilt genieten van het IJSkoude water. Het water is maar 12 graden ook al is het midden in de zomer en dat is erg koud aan je voeten. Daarbij liggen er scherpe steentjes in het water dus ontspannen pootjebaden vraagt wel wat voorbereiding.

Je kan de kloof in lopen en daar kan je zelfs in een wat dieper gedeelte komen waar gezwommen wordt (waar je zin in hebt met dat koude water) of je kan stroomafwaarts lopen wat bijzonder mooi is om te doen. Het frisse zoete water biedt een snelstromend schouwspel omringd door rotsblokken en mooie planten. Er is onderaan een klein cafeetje waar je wat kan drinken.