Na de heerlijke nagerechtjes met Limoncello en de capuccino's komt er een eind aan onze reis maar niet voordat we de dag door hebben gebracht in de omgeving van Catania.

We proberen nog een keer om naar boven te kunnen op de Etna maar wederom is het weer boven op de top te bewolkt waardoor er geen uitzicht of veilige tocht naar boven mogelijk is. Michel is zichtbaar teleurgesteld, zelf vind ik het ook wel jammer maar ik heb ook hoogtevrees dus zo heel erg vind ik het ook niet al had ik wel heel graag de kraters gezien. Maar als het niet veilig is dan ga ik liever niet naar boven. Ik heb in Frankrijk al eens boven op een bergtop heel slecht weer met onweer meegemaakt en dat was een eens-maar-nooit-weer ervaring waar ik als kind heel bang ben geweest op de Puy de Dome.

We besluiten langs de kust te rijden om diverse dorpjes te bezoeken. We treffen echter zwarte lavastranden en zwarte blokken aan. Deze zijde van het eiland is duidelijk overstroomd door lava en alles is zwart aan de kust. Zelfs een zwart kasteel op een rots in de zee.

We stoppen in een dorpje en drinken wat. Wederom een bloedhete dag. De temperatuur is deze week flink opgelopen in Sicilië en de onweersbuien die af en toe binnen drijven maken het benauwd warm. De kustroute is wel aardig maar veel grond aan de kust is afgehekt en prive property van beach clubs, luxe ressorts en andere bedrijven die een willekeurige toerist niet toelaten op hun grondgebied. Openbare strandjes konden we hier niet vinden dus we rijden uiteindelijk maar door een nogal verlaten winkelcentrum wat ook zijn beste tijd gehad heeft.

We vervelen ons een beetje omdat we vanavond om 22 uur pas terugvliegen en we ons maar een beetje moeten vermaken in deze regio. We durven Catania niet goed in omdat we begrepen hebben dat het er ook goed druk kan zijn net als in Palermo. We overwegen nog even om in de plaatselijke IKEA te gaan eten maar laten dat idee maar varen en leveren uiteindelijk onze huurauto maar in. We eten wel wat op het vliegveld wat nog best groot is voor zo'n plaatselijk vliegveld. Het wordt weer een pizza punt en een canoli. We hebben voorlopig genoeg pizza en pasta op en snakken naar wat Hollandse kost.

Uiteindelijk vliegen we laat terug naar Amsterdam. We zijn moe maar voldaan. Als we eindelijk aankomen op Schiphol moet ik nog een uur door het donker om half drie in de nacht terugrijden. Een hele uitdaging om wakker te blijven maar we zetten de airco aan en de radio wat harder. Michel blijft voor de zekerheid ook wakker zodat ik niet in slaap val achter het stuur.

Om vier uur in de ochtend komen we thuis. De hond blaft verbaast onze zoon wakker die ligt te slapen en is dolblij dat we er weer zijn. We duiken gauw ons bed in voor de rest van de 'nacht'... het wordt alweer licht in Nederland. Slaap lekker! Droom zacht van verre stranden, wuivende palmen, lieve dorpjes in de gloeiende zon met mooie tempels en kerken.. het zoute koele water en heerlijk Italiaans ijs.